جهت مشاهده در آپارات کلیک کنید

در پایان ایام فاطمیه برای اینکه بهتر جایگاه حضرت زهرا را بشناسیم به موضوعی قابل تامل میپردازیم و آن هم اینکه در کتاب مقدس و انجیل موجود ، با وجود همه ی تحریفات صورت گرفته باز هم میتوان حضرت زهرا را مشاهده کرد.

در روایات زیادی وارد شده که نام پیامبر اسلام و امامان معصوم و مادرشان حضرت زهرا در کتب عهدین آمده بوده است. اما متاسفانه دست خائنان این نامها را حذف و یا تحریف نموده است. 

ولی با وجود این باز هم میبینیم که یاد حضرت زهرا همچنان در کتاب انجیل فعلی باز هم موجود است. 

جهت مشاهده به ادامه مطلب مراجعه فرماييد

البته مقامات حضرت معصومه بیش از آن است که در این مختصر بگنجد . اما چند کلمه ای به مناسبت ایام  تقدیم میداریم

اولا: در مقام حضرت فاطمه ی معصومه همین بس که ایشان دارای زیارت نامه ی مخصوصه از طرف امام معصوم میباشد. تعداد کمی از امام زادگان هستند که زیارت نامه ی مخصوصه از طرف امامان داشته باشند. و حضرت کریمه ی اهل بیت جزو این معدود امام زادگان است. جالب اینجاست که متن زیارت نامه ی ایشان از طرف امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا صادر شده. نکته ای هم که قابل دقت است این است که این متن را با وجود اختصار میتوان زیارت جامعه نامید. زیرا یک دوره عقاید شیعه مختصرا ...

یکی  دیگر از انحرافات و تحریفات که در کتاب مقدس - مهمترین کتاب مورد قبول یهودیان و مسیحیان - وجود دارد بحث اتهامات ناروا به حضرت نوح شیخ الانبیا میباشد. 

این در حالیست که در نزد متکلمین اسلامی انبیا - عقلا و نقلا - دارای مقام عصمت میباشند. زیرا اگر ما انبیا را معصوم ندانیم در واقع هدف اصلی رسالت را زیر سوال برده ایم. زیرا اگر انبیا خلافکار باشند باید بگوییم که انبیایی که از طرف خدا برای هدایت آمدند خودشان زمینه ساز ضلالت مردم شدند . و این یعنی نقض غرض ...

 گاهی وهابیان و همفکران آنان که از شهادت حضرت زهرا احساس خطر میکنند ، و با ایجاد شبهه به دنبال انکار شهادت آن حضرتند میگویند: مگر پیامبر به حضرت زهرا  نفرمود که اول کسی که از اهل بیتم به من ملحق میشود تویی ؟! پس شیعه که مدعیست حضرت محسن قبل از حضرت زهرا شهید شد و از دنیا رفت . پس این باعث میشود که یا کلام پیامبر کذب باشد و یا شهادت محسن دروغ باشد و یا شهادت حضرت زهرا افسانه باشد! 

پاسخ چیست؟!

یکی از مباحثی که در عالم اسلام مورد گفتگو قرار گرفته این است که منجی عالم بشریت یعنی حضرت صاحب الزمان از نسل کیست؟! 

خوشبختانه مجموعا در روایات اهل تسنن و شیعه 202 روایت وجود دارد که به صراحت بیان میدارد که حضرت مهدی از اولا حضرت زهرا دختر پیامبر است. فهرستی از این احادیث را فقیه عالیقدر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی -حفظه الله- در کتاب منتخب الاثر، جلد 2 ، صفحه ی 146، فصل 7، نقل کرده اند.

اما با کمال تعجب میبینیم که مولوی در مثنوی معنوی بدون توجه به این همه احادیث، معتقد است که فرقی نمیکند که حضرت مهدی از نسل مولا علی و یا از نسل عمر باشد!!! 

به این شعر مولوی توجه کنید:

پس به هر دوری ولیی قایم است 

کازمایش تا  ابد چون  دایم است 

پس امام حی قایم  آن  ولیست 

خواه از نسل عمر خواه از علیست!

ما در اینجا به نقل یک روایت ، آن هم از منابع معتبر اهل تسنن کفایت میکنیم. سنن ابی داود، جلد 4، صفحه ی 107، حدیث 4284؛ و مستدرک علی الصحیحین  در کتاب الفتن و الملاحم ، به اسناد خود از ام سلمه نقل میکند که میگوید: 

( سمعت النبی صلی الله  علیه و سلم یذکر المهدی فقال: نعم هو حق و هو من بنی فاطمه ).

یعنی: ( از پیامبر شنیدم که از حضرت مهدی یاد میکرد ، سپس فرمود: بله او حق است ، و از اولاد فاطمه است ).

پس کسی که انکار کند که حضرت مهدی از بنی الزهراست در واقع منکر کلام پیامبر است. 

ارادتمند : شیخ علی زند قزوینی. 

خلاصه ی درسهای پاسخ به شبهات کلامی و اعتقادی مطرح در رسانه ها

زمان : هر هفته از شنبه تا سه شنبه بعداز نماز مغرب و عشا

مکان : قم، خیابان ارم، کوی مسجد سلماسی، مقابل مسجد سلماسی، مدرسه ی علمیه ی مرحوم آیت الله لنگرودی، مدرس 10

پایگاه اطلاع رسانی:

a-zand.ir

در این ایام که متعلق است به حضرت فاطمه ی معصومه به جا دیده شد حدیثی را که حضرت معصومه راوی آن است و از لحاظ اهمیت شاید بتوان گفت حیاتی ترین حدیث  برای شیعیان است را باز خوانی کنیم.

فاطمه معصومه(س) از جمله راویان گرانقدر و عظیم الشإن آل محمد(ص) است....

در تاریخ ولادت حضرت فاطمه علیهاالسلام در بین علماى اسلام اختلاف است. لکین در بین علماى امامیه مشهور است که آن حضرت در روز جمعه بیستم ماه جمادى الثانى سال پنجم بعثت تولد یافته است.

البته قول مخالفی هم پنج سال قبل از بعثت وجود دارد که مورد تایید نیست. (1).....

منابع روایی بسیاری خطبه ای را از پیامبر اسلام نقل کرده اند که آن حضرت این خطبه را در جمعه ی پایان ماه شعبان برای مردم بیان فرمودند. البته اگر نام آن را خطبه ی شعبانیه گذاشتند خوب است بدانیم که در این سخنرانی حتی یک کلمه هم درباره ی ماه شعبان سخن گفته نشده  و همه ی این خطبه درباره ی ماه مبارک رمضان  است ولی چون در آخر شعبان خوانده شد معروف به شعبانیه گردید....

تاریخ دقیق ولادت امام زمان چه وقتیست؟! و علت اختلاف در زمان ولادت آن حضرت چیست؟! و آیا این اختلاف به اصل مهدویت ضربه نمیزند؟! 

آنچه در باب زمان ولادت حضرت مهدی در تاریخ وجود دارد 5 قول است. البته در مکان ولادت آن حضرت که (سر من رای) بوده  اختلافی نیست. و اینکه آن حضرت در سحرگاه نیمه ی شعبان به دنیا آمده هم محل کلام نیست. فقط بحث در سال ولادت آن حضرت است. که ما در اینجا آن اقوال را نقل میکنیم:

حضرت فاطمه ی معصومه بانوی کرامت دارای القاب و اوصافی هستند. نام ایشان فاطمه یا فاطمه ی کبیره است. امام باقر یا امام صادق نیز در عالم رویا به مرحوم سید محمود مرعشی والد مرجع تقلید آیت الله مرعشی نجفی حضرت معصومه را : (کریمه ) لقب دادند. 

به طور کلی، سه زیارت نامه برای حضرت معصومه علیهاالسلام ذکر شده که یکی از آن ها مشهور و دو تای دیگر غیر مشهور است. زیارت نامه ها در کتاب انوار المشعشعین نقل شده است.  اسامی و لقب هایی که برای حضرت معصومه در دو زیارت نامه غیر مشهور ذکر شده، به قرار ذیل است: طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)؛ رشیده (رشد یافته)؛ تقیّه (پرهیزگار)؛ رضیّه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده طاهره (بانوی پاکیزه)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیه مرضیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)؛ سیدةُ نساءِ العالمین (سرور زنان عالم). هم چنین محدّثه و عابده از دیگر صفات و القابی است که برای حضرت معصومه علیهاالسلام عنوان شده است.

خلاصه حضرت معصومه نمادی از فضائل بی کران اهل بیت هستند.

شیخ علی زند قزوینی

در ایام ورود حضرت معصومه به قم قرار داریم. به بیان خاطره ای در این باب از مرجع فقید شیعه آیت الله العظمی بهجت میپردازم که به حق جامع شریعت و طریقت بود.

در همین ایام شبی قرار بود منبر بروم. طبعا مطالعاتم درباره ی عظمت حضرت معصومه را جمع آوری کرده بودم تا در آن مجلس بیان کنم. از قضا صبح آن روز قبل از منبر مشرف شدم به حرم کریمه ی اهل بیت. و آیت الله بهجت را زیارت کردم که به حرم مشرف شده بودند جهت زیارت. بعد از اتمام نماز و زیارتشان خدمتشان رسیدم. و عرض کردم کرامت زنده و نقدی را بیان بفرمایید از دختر موسی بن جعفر تا در منبرم بیان کنم.

ایشان به رسم همیشگی تاملی کردند و فرمودند : اولین کرامت درک مقام و سفره ی معنوی ایشان است که بر همجوارانش پوشیده نیست و البته اهل معرفت بیش از دیگران آن را درک میکنند و قابل توصیف نیست. و دیگر اینکه این حوزه ی با عظمت و این بزرگان دین را که بر گرد خود جمع کرده چیز عادی نیست و نشانگر عظمت ایشان است چون تا قبل از ایشان فقط جدش امیر مومنان بود که چنین حلقه ی با عظمتی را در نجف اشرف بر گرد خود جمع کرده بود! و ایشان دومین این خاندان است که در آخر الزمان شمع این پروانه ها شده است!

این را فرمودند و عصا زنان در میان دوستدارانشان رفتند...

قطعا حضرت معصومه جزو ۳ نفر امام زادگانی هستند که دارای زیارت نامه ی مخصوصه و ماثوره از حجت خدا هستند‌. و این مطلب علاوه بر اینکه دلیلی بر عظمت مقام بی بی فاطمه ی معصومه هست ما را به تفکر در متن زیارت نامه ی ایشان میکند. چرا که امام معصوم آن هم عالم اهل بیت امام رضا این زیارت نامه را صادر کرده اند.

اما در فراز های این زیارت نامه یک دعا جلب نظر میکند. و آن هم این عبارت است که : (اللهم انی اسئلک ان تختم لی بالسعاده ) یعنی: خدایا از تو میخواهم که عاقبت کار مرا به سعادت ختم کنی.

قطعا عاقبت به خیری نعمت فوق العاده ای هست. ما در زندگی بسیاری از گذشتگان میبینیم که با وجود اینکه نمره داران کلاس دین داری بودند اما در پایان عاقبت به شر از دنیا رفتند.

مثلا در قرآن جریان بلعم باعورا را در سوره اعراف آیه ۱۷۵ میخوانیم که خداوند میفرماید ما به او آیاتبی و معجزات دادیم . اما در آخر چنان بی دین شد قران میفرماید : (مثله کمثل الکلب)  یعنی مثل سگ جان داد!

همچنین در جریان برصیصای عابد در سوره حشر ایه ی ۱۹ میخوانیم که او بلد از عمری عبادت متاسفانه پیرو شیطان شد و او را پرستش نمود.

نمونه ی دیگر زبیر است. زبیر کسیست که در جنگ های رسول خدا پا به پای مولا علی میجنگید. در شبی که وصیت نامه ی حضرت زهرا نوشته شد آن بانو درخواست کرد که زبیر هم زیر وصیت نامه را به عنوان شاهد امضا کند. این مقدار مورد اعتماد اهل بیت بود. اما در جنگ جمل مقابل مولا علی ایستاد و جانش را هم از دست داد!

اهمیت این دعا در زیارت نامه ی حضرت معصومه تا این حد است.

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خشنود باشی و ما رستگار

شیخ علی زند قزوینی

در ایام شهادت حضرت حمزه قرار داریم. یکی از ده ها فضیلت حضرت حمزه سید الشهدا عموی پیامبر که در روایات ذکر شده زیارت نامه ی خاصه ی آن حضرت است. که این مطلب نشانگر وجاهت خاص حضرت حمزه هست که برای ایشان زیارت نامه ای خاص بیان شده است. متن زیارت نامه را مرور میکنیم:

السَّلامُ عَلیْک یا عَمَّ رَسُولِ الله وَخَیْرَ الشُّهداءِ؛ «سلام بر تو، ای عموی رسول خدا(ص)، درود بر تو اى برترین شهیدان».

السَّلامُ عَلیْک یا اَسَدَ اللهِ وَاَسَدَ رَسُولِه؛ «سلام بر تو ای شیر خدا و شیر پیامبرش».

اَشهَدُ اَنَّک قَدْ جاهَدتَ فی اللهِ حَقَّ جهادِه وَنَصَحْتَ لِلّهِ وَلِرَسُولِه؛ «گواهى مى دهم که تو در راه خدا جهاد کردى؛ آن گونه که حق جهاد بود و خیرخواهى کردى براى خدا و رسولش».

وَجُدتَ بِنَفْسِک وَطَلَبْتَ ما عَنْدَاللهِ وَرَغِبْتَ فِیما وَعَدَاللهِ؛ «تو فداکارى و ازخودگذشتگى کردى و آنچه نزد خدا بود خواستى و به آنچه نزد اوست رغبت نشان دادى».

دراین هنگام، باید روى به قبله ایستاد و دو رکعت نماز زیارت خواند. سپس به قبر نزدیک شد و گفت:

اللّهمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَاهل بیتهِ؛ «پروردگارا بر محمد و اهل بیت او درود بفرست».

اللّهمَّ اِنّی تَعَرَّضْتُ لِرَحْمَتِک بِلُزُومِی لِقَبْرِ عَمِّ نَبِیِّک(ص)، لِیُجِیرَنِی مِنْ نِقْمَتِ فِی یَوْمٍ تَکثُرُ فِیهِ الأصْواتُ وَتَشْغَلُ کلُّ نَفْسٍ بِما قَدَّمَتْ وَتُجَادِلُ عَنْ نَفْسِها؛ «پروردگارا! من با پیوستن به قبر عموى پیامبرت به رحمت تو چنگ زدم. تا اینکه پناهم دهد، از رنج و سختى و عذاب آن روزی که فریادها بسیار است و هرکس به خود و آنچه پیش فرستاده سرگرم بوده، با خود در ستیز است».

فَإنْ تَرْحَمْنِی الْیَوْمَ فَلا خَوفٌ عَلَیَّ وَلا حُزْنٌ؛ «پس اگر امروز بر من ترحم کنى، نه مى ترسم و نه غمگین خواهم بود».

وَ إن تُعَاقِبْ فَمَولیً لَهُ القُدْرَهُ عَلَی عَبْدِهِ؛ «و اگر کیفرم دهی و مجازاتم کنى، تو مولایى و بر بنده ات قدرت دارى».

وَلا تُخَیِّبْنی بَعْدَ الیَوْمِ وَلاتَصْرِفْنی بِغَیْرِ حاجَتِی؛ «بنابراین، از امروز به بعد ناامیدم نگردان و مرا حاجت روانشده برمگردان».

فَقَد لَصِقْتُ بِقَبْرِ عَمِّ نَبِیِّک وَتَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَیک ابْتِغاءَ مَرْضَاتِک وَرَجآءَ رَحْمَتِک؛ «بدون شک با نزدیک شدن به قبر عموى پیامبرت و نزدیکى به او، در جست وجوى رضاى تو هستم و به رحمت تو امید دارم».

فَتَقَبَّلْ مِنِّی وَعُدْ بَحِلمِک عَلَی جَهْلِی وَ بَرَأْفَتِک عَلَی جَنایهِ نَفْسِی فَقَدْ عَظُمَ جُرْمِی؛ «پس از من بپذیر، و با بردبارى ات از نادانى ام درگذر، و با مهربانى ات از گناهم چشم بپوش؛ زیرا خطا و لغزشم بسیار است».

وَما اَخافُ أنْ تَظْلمَنی ولکنْ أخافُ سُوءَ الحساب فانْظُرْ الْیَومَ تَقَلُّبِی عَلَی قَبرِ عَمِّ نَبِیِّک؛

«البته از اینکه بر من ستم روا دارى نمى ترسم، بلکه از بدحسابى خودم در هراسم. پس امروز دگرگونى حالم را بر قبر عموى پیامبرت بنگر».

فَبِهِما فُکنَّی مِنَ النّارِ وَلاتُخَیِّبْ سَعْیِی وَلا یَهُونَنَّ عَلَیْک ابْتِهالِی وَلاتَحْجُبَنَّ عَنْک صَوتِی وَلا تَقْلِبْنِی بِغَیْرِ حَوائِجی؛ «و به سبب گرامیداشت آن دو بزرگوار، از آتش دوزخم برهان، و در سعى و کوشش نا امیدم مساز. کارى کن که ناله و زارى ام به درگاهت بى مقدار و کم ارزش نباشد. صدایم از تو محجوب نشود، و مرا حاجت روانشده بازنگردان».

یا غِیاثَ کلِّ مَکرُوبٍ وَمَحْزُونٍ وَیا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَلْهُوفِ الْحَیْرانِ الْغَرِیقِ الْمُشرِفِ عَلَی الْهَلَکهِ؛ «اى فریادرس هر گرفتار غم دیده! اى گشایش دهنده ی هر دادخواه سرگردان غریق شده ی مشرف به هلاکت».

فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَانظُرْ اِلَیَّ نَظْرَهً لا اَشقی بَعْدَها اَبَداً وَارْحَمْ تَضَرُّعِی وَعَبْرَتِی وَانْفِرادِی؛ «درود فرست بر محمد و آل محمد و به من بنگر؛ نگریستنى که پس ازآن هرگز شقاوت و بدبختى نباشد و ترحم نما بر زارى ام و اشکم و تنهایى ام».

فَقَدْ رَجَوْتُ رِضاک وَتَحَرَّیْتُ الخَیْرَ الَّذی لایُعْطِیهِ اَحَدٌ سِواک فَلا تَرُدَّ اَمَلِی؛ «به یقین که رضا و خشنودى تو را امیدوارم و به خیرى از سوى تو دل بسته ام که جز خودت کسى آن را نمى بخشد. پس آرزویم را برآورده ساز».

این زیارت نامه را مرحوم علامه ی مجلسی نقل کرده است. 

(محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار، ج97، ص220.)

امیدوارم درس غیرت و شجاعت و شهادت را از عموی پیامبر سرلوحه ی کار خود قرار دهیم.

شیخ علی زند قزوینی

حضرت امیرالمؤمنین(ع) در خطبه معروف به «خطبه البیان» که در بصره ایراد فرمودند بیان داشتند:

پس از آن که حضرت صاحب الزمان(عج) در ابتدای ظهور، یاران خاص خویش، را در کوه صفا جمع میکند خطاب به آنان میفرماید:

«هیچ برنامه روشنی برای شما ارائه نمی دهم، مگر این که با من هم پیمان شوید که سی خصلت را همواره مراعات کنید و هرگز هیچ یک از آنها را تغییر ندهید و رها نکنید، در برابر پیمانی که شما با من می بندید، من هم با شما پیمان می بندم، هشت خصلت را همواره مدنظر داشته باشم.»

آنان عرض می کنند: ما گوش به فرمان و مطیع هستیم، ای پسر پیامبر خدا! هر شرطی که می خواهی مطرح فرما، پس از آن که یاران اعلان آمادگی کردند، حضرت امام زمان(عج) خطاب به آنان می فرماید: «اما آن سی نکته ای که باید منشور هم پیمانی شما با من باشد، مواردی است که در ذیل می آید:

1- هرگز از اطاعت من سرپیچی نکنید و از هیچ یک از اصول توافقات عقب نشینی نکنید.

2- هرگز دست به دزدی نزنید.

3- هرگز به زناکاری آلوده نگردید.

4-هرگز فعل حرام انجام ندهید.

5- هرگز به فحشا و فساد گرایش نداشته باشید.

6- به ناحق هیچ کس را نزنید.

7- به زراندوزی و جمع کردن طلا مبادرت نکنید.

8- به جمع کردن نقره مشغول نشوید.

9- گندم را احتکار نکنید.

10- هرگز جو را احتکار نکنید.

11- هیچ مسجدی را خراب نکنید.

12- هرگز شهادت باطل ندهید.

13- هرگز از مؤمنین بدگویی نکنید.

14- هرگز ربا نخورید.

15- در سختی ها بردبار باشید.

16- بر هیچ خداپرستی لعنت نفرستید.

17- هرگز شراب نخورید.

18- هرگز لباس زربافت (بافته شده از تار و پود طلا) نپوشید.

19- هرگز پارچه ابریشمی را به روی خود نیندازند.

20- لباسی که از دیباج «پارچه ابریشمی رنگ شده» دوخته شده است را نپوشید.

21- دشمن شکست خورده در حال فرار را تعقیب نکنید و نکشید.

22- هیچ خون ناحقی را نریزید.

23- با هیچ مسلمانی به حیله و نیرنگ برخورد نکنید.

24- حتی بر کفار هم تجاوز و ستم نکنید.

25- با منافقان به تجاوز و ستم برخورد نکنید.

26- هرگز لباس دوخته شده از ابریشم بر تن نکنید.

27- در زندگی ساده زیست باشید و خاک، فرش زندگی شما باشد.

28- از فساد و فحشا همواره بیزاری بجویید.

29- امر به معروف را سرلوحه زندگی خویش قرار دهید.

30- همواره نهی از منکر کنید.

هرگاه شما نسبت به این 30مورد ذکر شده با من پیمان بستید، این حق را خواهید داشت که من هم در مورد هشت چیز با شما پیمان بسپارم:

1- متعهد می شوم، شما دوستان خاص من باشید و دیگران را بر شما ترجیح ندهم.

2- لباس هایی را که می پوشم، مانند لباس های شما باشد.

3- غذا و خوراکم مانند غذای شما باشد.

4- مرکب سواری من همتراز مرکب شما باشد.

5- در همه حال و هر زمان با شما باشم.

6- همواره همراه با شما حرکت کنم.

7- در زندگی به مقدار کم راضی باشم.

8- زمین پر از ظلم و جور شده را پر از عدل و داد کنم.

پس همگان، خدا را آن گونه که شایسته است، عبادت می کنیم، من به عهدم با شما وفا می کنم و شما هم به عهدتان با من وفادار بمانید.»

حال وقت آن است بیندیشیم که قبل از ظهور ما به این ۳۰ شرط متعهد هستیم یا خیر ؟!!

شیخ علی زند قزوینی

آیا صدیقه لقب عایشه است ، نه لقب فاطمه زهرا ؟!

اخیرا در بین گوینده گان و نویسندگان وهابی رایج شده که هنگام بردن نام عایشه او را صدیقه لقب میدهند ! البته این کار جدیدی نیست که القاب خاصه ی اهل بیت را ربوده و بر دیگران مینهند اما این مورد جدیدترین آنهاست !

ما فعلاً درباره لقب دختر گرامى پیامبر سخن نمى گوییم زیرا قطعاً او صدیقه طاهره است و پیشواى ششم حضرت امام صادق(علیه السلام) او را صدیقه مى خواند. (کافی جلد 1 باب مولد الزهرا حدیث 4) اما این که صدیقه لقب عایشه باشد، دلیلى بر آن نیست.

چگونه مى توان او را صدیقه خواند با این که قرآن درباره او و حفصه مى فرماید: ( إن تتوبا إلى الله فقد صغت قلوبکما وإن تظاهرا علیه فانّ الله مولاه وجبرئیل وصالح المؤمنین والملائکة بعد ذلک ظهیراً ). ( سوره تحریم ایه؛4).

«اگر از کار خود توبه کنید به نفع شماست، زیرا دلهایتان از حق منحرف شده و اگر بر ضد او دست به دست هم دهید، کارى از پیش نخواهید برد، زیرا خداوند، یاور اوست و جبرئیل و مؤمنان نیکوکار و فرشتگان نیز در پى آنان از او پشتیبانى مى کنند».

آیا کسى که این نوع، مورد خطاب خداوند  عالم باشد، مى توان گفت: او صدیقه است؟ این آیه به اتفاق مفسران اهل سنت در مورد عایشه و حفصه وارد شده است.

در صحیح بخارى از ابن عباس نقل شده است که مى گوید: از عمر پرسیدم: آیا دو نفر از همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله) که بر ضد او دست به دست هم داده بودند، چه کسانى بودند؟ عمر گفت: حفصه و عایشه بودند، سپس افزود: به خدا سوگند ما در عصر جاهلیت براى زنان چیزى قائل نبودیم تا این که خداوند آیاتى را درباره آنان نازل کرد و حقوقى براى آنان قرار داد(و آنها جسور شدند). 

صحیح بخاری  جلد 6 صفحه 195 ذیل سوره ی تحریم.

شیخ علی زند قزوینی

گمان میکنم در دورانی که بحث حجاب و کش مکش پیرامون آن بالا گرفته بهترین فصل الخطاب برای هر مرد و زن مسلمان و محب حضرت زهرا مراجعه به دیدگاه حضرت زهرا در این مورد باشد. در میان همه ی روایات در این باره به باز خوانی حدیثی در این باب از دخت رسول الله میپردازیم که منابع شیعه و سنی به اتفاق آن را نقل کرده اند :

عن فاطمة الزهرا (سلام‌الله علیها):

«خَیرٌللنِّساء أن لا یَرینَ الرِّجالَ وَلا یَراهُنَّ الرِّجالُ»

(وسائل الشیعه، ج 14، ص 43)

حضرت فاطمه زهرا فرمودند:

«بهتر است برای زنان که (تا حد امکان) مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز ایشان را نبینند».

توضیح: جمعی از مسلمانان، اطراف پیامبر (ص) نشسته بودند که آن حضرت سؤالی را مطرح ساخت:

«ای شیء خیر للنساء؛ چه سیره‌ای برای بانوان بهتر است؟»

هر کس به فراخور معرفت خویش جوابی می‌داد، اما هیچ جوابی پیامبر را قانع نمی‌ساخت. در آن هنگام، سلمان فارسی که در آن روزگار پیرمردی با وقار و پر ذکاوت بود، با خود اندیشید که پاسخ این پرسش از سطح اندیشه حاضران فراتر است. از این روی در آن بحبوحه خود را به خانه فاطمه (س) که به مسجد پیامبر متصل بود، رسانید و پاسخ این سؤال را از آن حضرت جویا شد. حضرت زهرا (ص) در پاسخ، حدیث نورانی فوق را فرمودند. سلمان به میان جمع بازگشت و پاسخ را مطرح ساخت. پیامبر (ص) بلافاصله از او پرسیدند: «سلمان! این جواب را از که آموختی؟» عرضه داشت: از دخترتان فاطمه (س). پیامبر در آن هنگام فرمودند:

«جعلت فداهَا أبوها....ان فاطمة بضعة منی؛ پدرش به فدایش باد! به راستی که فاطمه پاره‌ای از وجود من است».

باید توجه داشت که حکم بیان شده در این حدیث، یک توصیه اخلاقی و رجحانی است، نه یک حکم تکلیفی و قانونی؛ یعنی بهتر آن است که زنان حتی‌الامکان با نامحرمان تماس نداشته باشند، اما در صورت نیاز و ضرورت، می‌توانند با رعایت حجاب و عفاف به عرصه‌های اجتماعی وارد شوند و هیچ منعی از آن نمی‌باشد. اما اگر بخواهند به آن کمال دست یابند به جاست به این مستحب موکد ملتزم باشند.

البته همین حدیث نورانی را علاوه بر منابع شیعه مثل وسائل الشیعه که ذکر گردید متقی هندی (از علمای اهل سنت) نیز در کنزالعمال، ج 8، ص 315 نقل کرده است.

شیخ علی زند قزوینی

در ایام فاطمیه ورقی از تاریخ اسلام را باز خوانی میکنیم. و آن هم ناراحتی حضرت زهرا از ابوبکر بر سر مسائلی من جمله میراث آن حضرت و غصب آن هست. تا جایی که صحیح بخاری معتبر ترین کتاب حدیثی عامه به نقل از عایشه با صراحت می گوید که (ماتت فاطمه و هی واجده علی ابی بکر) ، یعنی: فاطمه از دنیا رفت در حالی که غضب ناک از ابوبکر بود. و همین صحیح بخاری در چند صفحه قبل به صراحت نقل کرده که پیامبر فرمود :( و من ابغضها فقد ابغضنی) هر کسی فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده و هر که من را ناراحت کند خدا را ناراحت نموده است.

تا اینجا قضیه خیلی واضح و روشن است. گرچه برخی بسیار کوشیده اند تا به قول عوام این قضیه را ماست مالی کنند اما با یک صغری و کبری در این امر حقیقت روشن میشود.

اما برخی هم هستند که در عین حال که شیعه نشدند اما به خود اجازه ندادند تا تاریخ و حقیقت را لا اقل در اینباره تحریف کنند. مثلا نویسنده ی  مشهور و روشنفکر اهل تسنن آقای دکتر طه حسین مصری که در قشر جوان عرب بسیار طرفدار دارد در کتاب معروفش به نام (شیخان) که به حوادث دوران خلافت ابوبکر پرداخته به مناسبت وقتی به مطلب بالا رسیده ببینید چه تعبیری کرده :

(و ما اشک فی ان الاشهر السته التی عاشها فاطمه بعد قد ملئت نفس ابی بکر کآبه و حزنا لان فاطمه هجرته و لم تکلمه حتی توفیت. و ما اشک فی ان ابابکر لم یمتحن بشی کان اشق علی نفسه من وفاه فاطمه مغاضبه له و من دفنها لیلا علی غیر علم منه و حرمانه ان یشهد جنازتها و یصلی علیها و یبرها بعد وفاتها بما کان یجب لها من البر ... ).

یعنی : شکی ندارم که ابوبکر در شش ماهی که حضرت زهرا بعد از رسول خدا زنده بود در غم و اندوهی گرفتار شده بود. زیرا فاطمه تا زنده بود او را طرد کرده بود و با او از روی قهر سخن نمیگفت. همانطور که شکی ندارم که بزرگترین امتحان ابوبکر درباره ی فاطمه بود زیرا فاطمه با ناراحتی از او از دنیا رفت و مخفیانه و بدون اطلاع ابوبکر دفن شد. و ابوبکر محرم شد از حضور در تشییع و نماز خواندن بر پیکر زهرا و نیز محروم شد از انجام وظایف و نیکی هایی که موظف بود تا در حق حضرت زهرا انجام دهد!!!

آری به نظرم این کلمات از این نویسنده ی سنی فاش و علنی بیان کرده است که فاطمیه یعنی چه و چرا ؟!!

شیخ علی زند قزوینی

علامه سیّد شرف الدّین، نویسنده کتاب گران سنگ المراجعات و کتاب النص و الاجتهاد در توصیف ویژگی های حضرت زهرا علیهاالسلام ، با اشاره به خطبه های ایشان، می فرمایند: «حضرت زهرا علیهاالسلام دارای حجت ها و براهین رسا و کاملی است که دو خطبه آن حضرت این حقیقت را ثابت می کند. همان گونه که قرآن را به دو فرزند خود می آموختند، ایشان را به فراگیری و حفظ این خطبه هاتشویق و ترغیب می نمودند». 

این دو خطبه یکی همان خطبه ی مشهور فدکیه است که دختر پیامبر آن را در مسجد بیان کردند و دیگری خطبه ای هست که برای بانوان بیان نمودند و به حق اگر کسی این دو خطبه را بخواند درد امت اسلام و درمان آن را تا قیامت خواهد دانست.

بی جهت نیست که علامه شرف الدین این خطبه ها را از نظر اهمیت و اهتمام اهل بیت به آنها  همسنگ با قرآن معرفی میکند.

امید است سخنرانان و نویسندگان و اصحاب رسانه در فاطمیه ی پیش رو این دو خطبه را به مناسبت های مختلف معرفی کنند و به بعضی از فرازهای آن بپردازند. البته بر هر پدر و مادری هم لازم است که فرزندان خود را با محتوای این خطبه ها آشنا کنند.

شیخ علی زند قزوینی