اهمیت زیارت الاربعین ؟؟؟؟؟؟

علم ( جفر ) یا همان علم اعداد : 

مقدمتا لازم به ذکر است که علم اعداد در جای خود دارای اهمیت فراوان است. بر اساس حساب و کتاب های عددی میتوان حتی به برخی از مغیبات و اسرار عالم وجود دست یافت . حتی گاه بر اساس حساب و کتابهای اعداد میتوان خبر از آینده داد. البته  تفصیل این معما در علم ( جفر ) مفصلا بیان شده است و اهل فن از این حقیقت با خبرند. زیرا این علم که از شاخه های علوم غریبه است متکفل بیان اسرار اعداد و روابط آن با حقایق عالم وجود است.

اعداد مثبت و منفی :

در میان اعداد، برخی بار منفی دارند و برخی بار مثبت دارند. مثلا عدد 13 در میان اکثر مردم دنیا عددی نحس به شمار میرود و در مقابل عدد 7 عددی مثبت  به حساب می آید.  البته اینکه آیا این تصورات در مورد این اعداد صحت دارد یا خیر و علل مثبت یا منفی بودن اعداد چیست از این مختصر خارج است. اما آنچه مسلم است وجود بار مثبت و منفی در برخی اعداد است.

 مسلما عدد 40 از دید همه ی مردم دنیا و حتی شرایع آسمانی عددی مثبت  به شمار میرود. کسانی که در تورات و انجیل و قرآن و روایات و حتی مسلکهای بشری  سیر کرده اند و تحقیق نموده اند سخن حقیر را تایید میکنند. البته بیان مصادیق این مطلب و توجه ملل مختلف به عدد اربعین یا همان 40 موکول به جای خودش میباشد.

زیارت اربعین حسینی :

اما در بین همه ی اعداد 40 و یا همان اربعین، یک عدد 40 وجود دارد  که جلوه و شهرت جهانی پیدا کرده و آن هم ( زیارت اربعین ) است. 

آری زیارت اربعین یعنی زیارت قبر سید الشهدا در چهلمین روز شهادت آن حضرت. که از مجموعه ی روایات استفاده میشود که از همه ی زیارتهای امام حسین افضل و بالاتر است. حتی زیارت اربعین حسینی از زیارت روز عاشورا نیز مهمتر است . و این مهم  از اسرار و عجایب عالم تشریع خاصه بحث مزار میباشد.

دلیل اهمیت عدد اربعین یا 40 :

گاهی این سوال مطرح میشود که چرا این مقدار روی عدد 40 مانور داده شده است؟! به راستی عدد 40 چه خصوصیتی دارد؟! 

روزی این سوال را از محضر استاد فقید مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد شاه آبادی فرزند ارشد میرزا محمد علی شاه آبادی که به حق فقیه و حکیم و عارفی هم شان پدر معظمشان بودند پرسیدم . ایشان در پاسخ حقیر فرمودند: (چون عدد 40 عدد کمال است برای همین تا این اندازه روی این عدد در ادیان و مذاهب ، خاصه در شریعت اسلام و مذهب شیعه  اهمیت داده شده است یعنی هر چیزی در عدد چهل به حد کمال خود میرسد. مثلا برای پخته شدن آدمی استمرار به چهله تاثیر فراوان دارد). 

زیارت اربعین یکی از نشانه های مومن:

مرحوم شیخ طوسی در کتاب (التهذیب) جلد 6 ، صفحه ی 52 ، روایتی را از امام حسن عسگری نقل کرده که در آن فرمود:

( علامات المومن خمس: صلاه الاحدی  و خمسین ، و زیاره الاربعین، و التختم بالیمین، و تعفیر الجبین ، و الجهر ببسم الله الرحمان الرحیم) . 

یعنی: 

(مومن - یا همان شیعه - 5 علامت دارد:

 اول آنکه 51 رکعت نماز در طول شبانه روز - اعم از نمازهای واجب و مستحب که نوافل میباشند- .

دوم آنکه زیارت اربعین - مراد، زیارت خاصه ی امام حسین است- .

 سوم آنکه انگشتر به دست راست کردن - البته برخی از علما معتقدند این مورد مخصوص آن دورانها بوده که شیعه و مخالف مختلط زندگی میکردند و امروز دیگر این مطلب از آن اهمیت برخوردار نیست- .

 چهارم آنکه پیشانی به خاک مالیدن - کنایه از سجده به خاک کردن و صحیح نبودن سجده به فرش و موکت و لباس که روش عامه است - .

 پنجم آنکه در نمازها و هنگام قرایت حمد و سوره بسم الله را بلند گفتن - به خلاف غیر شیعه که بسم الله را در نماز آرام میگویند- . 

از این روایت میتوان اهمیت فوق العاده ی زیارت اربعین را فهمید. زیرا انجام آن یکی از 5 علامت مومن شمرده شده است. البته زیارت نامه ی مخصوصی هم در این باره وارد شده است که سزاوار است مومنین با آن متن ملکوتی ، مولا سید الشهدا را در اربعین زیارت کنند.

امیدوارم همه ی خوانندگان عزیز موفق به زیارت اربعین شوند چه از راه نزدیک و چه از راه دور. 

ارادتمند : شیخ علی زند قزوینی. 

خلاصه ی درسهای پاسخ به شبهات کلامی و اعتقادی مطرح در رسانه ها

زمان : هر هفته از شنبه تا سه شنبه بعداز نماز مغرب و عشا

مکان : قم، خیابان ارم، کوی مسجد سلماسی، مقابل مسجد سلماسی، مدرسه ی علمیه ی مرحوم آیت الله لنگرودی، مدرس 10

پایگاه اطلاع رسانی:

a-zand.ir

ادبیات عرب به عنوان یکی از غنی ترین زبانهای دنیا و قدیمی ترین آنهاست.  در دورانهایی که از بسیاری از زبانهای دنیا خبری نبود و متنی ادبی و یا شعری گزارش نشده بود حتی کودکان و پیر زنان عرب شعر میسرودند و کلمات مسجع و مقفا بر زبان جاری میکردند . تا جایی که یک رشته ی تخصصی به نام شعر جاهلی عرب به وجود آمد. 

این اهمیت ویژه ی زبان عربی زمانی آشکار شد و گل کرد که ....

گمان میکنم در دورانی که بحث حجاب و کش مکش پیرامون آن بالا گرفته بهترین فصل الخطاب برای هر مرد و زن مسلمان و محب حضرت زهرا مراجعه به دیدگاه حضرت زهرا در این مورد باشد. در میان همه ی روایات در این باره به باز خوانی حدیثی در این باب از دخت رسول الله میپردازیم که منابع شیعه و سنی به اتفاق آن را نقل کرده اند :

عن فاطمة الزهرا (سلام‌الله علیها):

«خَیرٌللنِّساء أن لا یَرینَ الرِّجالَ وَلا یَراهُنَّ الرِّجالُ»

(وسائل الشیعه، ج 14، ص 43)

حضرت فاطمه زهرا فرمودند:

«بهتر است برای زنان که (تا حد امکان) مردان نامحرم را نبینند و مردان نامحرم نیز ایشان را نبینند».

توضیح: جمعی از مسلمانان، اطراف پیامبر (ص) نشسته بودند که آن حضرت سؤالی را مطرح ساخت:

«ای شیء خیر للنساء؛ چه سیره‌ای برای بانوان بهتر است؟»

هر کس به فراخور معرفت خویش جوابی می‌داد، اما هیچ جوابی پیامبر را قانع نمی‌ساخت. در آن هنگام، سلمان فارسی که در آن روزگار پیرمردی با وقار و پر ذکاوت بود، با خود اندیشید که پاسخ این پرسش از سطح اندیشه حاضران فراتر است. از این روی در آن بحبوحه خود را به خانه فاطمه (س) که به مسجد پیامبر متصل بود، رسانید و پاسخ این سؤال را از آن حضرت جویا شد. حضرت زهرا (ص) در پاسخ، حدیث نورانی فوق را فرمودند. سلمان به میان جمع بازگشت و پاسخ را مطرح ساخت. پیامبر (ص) بلافاصله از او پرسیدند: «سلمان! این جواب را از که آموختی؟» عرضه داشت: از دخترتان فاطمه (س). پیامبر در آن هنگام فرمودند:

«جعلت فداهَا أبوها....ان فاطمة بضعة منی؛ پدرش به فدایش باد! به راستی که فاطمه پاره‌ای از وجود من است».

باید توجه داشت که حکم بیان شده در این حدیث، یک توصیه اخلاقی و رجحانی است، نه یک حکم تکلیفی و قانونی؛ یعنی بهتر آن است که زنان حتی‌الامکان با نامحرمان تماس نداشته باشند، اما در صورت نیاز و ضرورت، می‌توانند با رعایت حجاب و عفاف به عرصه‌های اجتماعی وارد شوند و هیچ منعی از آن نمی‌باشد. اما اگر بخواهند به آن کمال دست یابند به جاست به این مستحب موکد ملتزم باشند.

البته همین حدیث نورانی را علاوه بر منابع شیعه مثل وسائل الشیعه که ذکر گردید متقی هندی (از علمای اهل سنت) نیز در کنزالعمال، ج 8، ص 315 نقل کرده است.

شیخ علی زند قزوینی

علامه سیّد شرف الدّین، نویسنده کتاب گران سنگ المراجعات و کتاب النص و الاجتهاد در توصیف ویژگی های حضرت زهرا علیهاالسلام ، با اشاره به خطبه های ایشان، می فرمایند: «حضرت زهرا علیهاالسلام دارای حجت ها و براهین رسا و کاملی است که دو خطبه آن حضرت این حقیقت را ثابت می کند. همان گونه که قرآن را به دو فرزند خود می آموختند، ایشان را به فراگیری و حفظ این خطبه هاتشویق و ترغیب می نمودند». 

این دو خطبه یکی همان خطبه ی مشهور فدکیه است که دختر پیامبر آن را در مسجد بیان کردند و دیگری خطبه ای هست که برای بانوان بیان نمودند و به حق اگر کسی این دو خطبه را بخواند درد امت اسلام و درمان آن را تا قیامت خواهد دانست.

بی جهت نیست که علامه شرف الدین این خطبه ها را از نظر اهمیت و اهتمام اهل بیت به آنها  همسنگ با قرآن معرفی میکند.

امید است سخنرانان و نویسندگان و اصحاب رسانه در فاطمیه ی پیش رو این دو خطبه را به مناسبت های مختلف معرفی کنند و به بعضی از فرازهای آن بپردازند. البته بر هر پدر و مادری هم لازم است که فرزندان خود را با محتوای این خطبه ها آشنا کنند.

شیخ علی زند قزوینی