در این ایام که متعلق است به حضرت فاطمه ی معصومه به جا دیده شد حدیثی را که حضرت معصومه راوی آن است و از لحاظ اهمیت شاید بتوان گفت حیاتی ترین حدیث  برای شیعیان است را باز خوانی کنیم.

فاطمه معصومه(س) از جمله راویان گرانقدر و عظیم الشإن آل محمد(ص) است....

یکی از اساتید میفرمود: میدانید چرا روز اول ماه شوال را عید قرار داده اند؟! علتش این است که خواسته اند سر مردم را به این بهانه گرم کنند تا مبادا غم فراق و وداع ماه مبارک رمضان آنان را افسرده کند.

آری آن استاد از دنیا رفت ولی امروز صحیفه ی سجادیه ی امام زین العابدین را مطالعه می کردم که اتفاقا به دعای 45 از این کتاب رسیدم که امام سجاد این دعا را در وداع با ماه مبارک رمضان، هنگام رویت هلال میخواندند. 

  آن هم با سوز و گداز...

فقط به مناسبت پایان ماه و شب عید فطر، فرازی از این دعا را با ترجمه تقدیم میکنم:

 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِکْ لَنَا فِى یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَیْرِ یَوْمٍ مَرَّ عَلَیْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِىَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ.

یعنی:

 خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و مصیبت ما را در فراق این ماه تدارک کن و عید فطر را بر ما فرخنده ساز، و آن را بهترین روز گردان که بر ما گذرد، بیشتر از هر وقت عفو تو را سوى ما کشاند و گناه ما را ببرد، گناهان پنهان و آشکار ما را بیامرز.

اللهم آمین. . . 

ارادتمند : شیخ علی زند قزوینی.

امروز، روز عید فطر و اول ماه شوال است. به جاست روایتی را از امام باقر متذکر شوم که مربوط به این روز با عظمت است . در این روایت خبر از جوایز خداوند در این ساعات به بندگان به میان آمده است  :

رَوَى جَابِر عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السّلام قَالَ: قَالَ النَّبِی [صلّى اللَّه علیه و آله]:  

«إِذَا کَانَ أَوَّلُ یوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ: یا أَیهَا الْمُۆْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِکُمْ» ؛

ثُمَّ قَالَ: یا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیسَتْ کَجَوَائِزِ هَۆُلَاءِ الْمُلُوکِ ثُمَّ قَالَ: هُوَ یوْمُ الْجَوَائِز. 

جناب جابر از امام باقر نقل کرد که رسول خدا فرمود: هنگامی که اول ماه شوال می رسد منادی صدا میزند که : ای مومنان بشتابید به سمت جوایزتان. 

بعد فرمود: بدان که جوایز خدا غیر از جوایز پادشاهان است - کنایه از عظمت پاداش الهی- . و آن روز، روز جوایز است.

من لا یحضره الفقیه، ج‏1 ، ص511 ، ح 1478.

ارادتمند : شیخ علی زند قزوینی. 

حضرت فاطمه ی معصومه بانوی کرامت دارای القاب و اوصافی هستند. نام ایشان فاطمه یا فاطمه ی کبیره است. امام باقر یا امام صادق نیز در عالم رویا به مرحوم سید محمود مرعشی والد مرجع تقلید آیت الله مرعشی نجفی حضرت معصومه را : (کریمه ) لقب دادند. 

به طور کلی، سه زیارت نامه برای حضرت معصومه علیهاالسلام ذکر شده که یکی از آن ها مشهور و دو تای دیگر غیر مشهور است. زیارت نامه ها در کتاب انوار المشعشعین نقل شده است.  اسامی و لقب هایی که برای حضرت معصومه در دو زیارت نامه غیر مشهور ذکر شده، به قرار ذیل است: طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)؛ رشیده (رشد یافته)؛ تقیّه (پرهیزگار)؛ رضیّه (خشنود از خدا)؛ مرضیّه (مورد رضایت خدا)؛ سیده طاهره (بانوی پاکیزه)؛ سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیده رضیه مرضیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)؛ سیدةُ نساءِ العالمین (سرور زنان عالم). هم چنین محدّثه و عابده از دیگر صفات و القابی است که برای حضرت معصومه علیهاالسلام عنوان شده است.

خلاصه حضرت معصومه نمادی از فضائل بی کران اهل بیت هستند.

شیخ علی زند قزوینی

در ایام ورود حضرت معصومه به قم قرار داریم. به بیان خاطره ای در این باب از مرجع فقید شیعه آیت الله العظمی بهجت میپردازم که به حق جامع شریعت و طریقت بود.

در همین ایام شبی قرار بود منبر بروم. طبعا مطالعاتم درباره ی عظمت حضرت معصومه را جمع آوری کرده بودم تا در آن مجلس بیان کنم. از قضا صبح آن روز قبل از منبر مشرف شدم به حرم کریمه ی اهل بیت. و آیت الله بهجت را زیارت کردم که به حرم مشرف شده بودند جهت زیارت. بعد از اتمام نماز و زیارتشان خدمتشان رسیدم. و عرض کردم کرامت زنده و نقدی را بیان بفرمایید از دختر موسی بن جعفر تا در منبرم بیان کنم.

ایشان به رسم همیشگی تاملی کردند و فرمودند : اولین کرامت درک مقام و سفره ی معنوی ایشان است که بر همجوارانش پوشیده نیست و البته اهل معرفت بیش از دیگران آن را درک میکنند و قابل توصیف نیست. و دیگر اینکه این حوزه ی با عظمت و این بزرگان دین را که بر گرد خود جمع کرده چیز عادی نیست و نشانگر عظمت ایشان است چون تا قبل از ایشان فقط جدش امیر مومنان بود که چنین حلقه ی با عظمتی را در نجف اشرف بر گرد خود جمع کرده بود! و ایشان دومین این خاندان است که در آخر الزمان شمع این پروانه ها شده است!

این را فرمودند و عصا زنان در میان دوستدارانشان رفتند...

خاتم انبیا فرمود :اَحَبُّكُمْ اِلَى اللّه ِ اَحْسَنُكُمْ اَخْلاقا؛

محبوب ترين شما در نزد خدا، خوش اخلاق ترين شماست.

(مجمع البيان، ج ۱۰، ص ۸۷)

یادگارش امام صادق نیز فرمود :اِنَّ مِمّا يُزَيِّنُ الاِْسْلامَ الاَْخْلاقُ الْحَسَنَةُ فيما بَيْنَ النّاسِ؛

خوش اخلاقى در بين مردم، زينت اسلام است.

(مشكاة الأنوار، ص ۴۲۲)

گمان میکنم همین کوتاه سخن بزرگترین پیام ها را برای مسلمانان و مومنان به همراه دارد.

شیخ علی زند قزوینی

عَن رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم:

در روایتی طولانی در فضیلت ماه رمضان، از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است:

«فَإِذَا كَانَتْ لَیلَةُ الْفِطْرِ وَ هِی تُسَمَّى لَیلَةَ الْجَوَائِزِ أَعْطَى اللَّهُ الْعَامِلینَ أَجْرَهُمْ بِغَیرِ حِسَابٍ» ؛و چون شب عید فطر-كه شب جوائز نام دارد- فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد.

«فَإِذَا كَانَتْ ...

قطعا حضرت معصومه جزو ۳ نفر امام زادگانی هستند که دارای زیارت نامه ی مخصوصه و ماثوره از حجت خدا هستند‌. و این مطلب علاوه بر اینکه دلیلی بر عظمت مقام بی بی فاطمه ی معصومه هست ما را به تفکر در متن زیارت نامه ی ایشان میکند. چرا که امام معصوم آن هم عالم اهل بیت امام رضا این زیارت نامه را صادر کرده اند.

اما در فراز های این زیارت نامه یک دعا جلب نظر میکند. و آن هم این عبارت است که : (اللهم انی اسئلک ان تختم لی بالسعاده ) یعنی: خدایا از تو میخواهم که عاقبت کار مرا به سعادت ختم کنی.

قطعا عاقبت به خیری نعمت فوق العاده ای هست. ما در زندگی بسیاری از گذشتگان میبینیم که با وجود اینکه نمره داران کلاس دین داری بودند اما در پایان عاقبت به شر از دنیا رفتند.

مثلا در قرآن جریان بلعم باعورا را در سوره اعراف آیه ۱۷۵ میخوانیم که خداوند میفرماید ما به او آیاتبی و معجزات دادیم . اما در آخر چنان بی دین شد قران میفرماید : (مثله کمثل الکلب)  یعنی مثل سگ جان داد!

همچنین در جریان برصیصای عابد در سوره حشر ایه ی ۱۹ میخوانیم که او بلد از عمری عبادت متاسفانه پیرو شیطان شد و او را پرستش نمود.

نمونه ی دیگر زبیر است. زبیر کسیست که در جنگ های رسول خدا پا به پای مولا علی میجنگید. در شبی که وصیت نامه ی حضرت زهرا نوشته شد آن بانو درخواست کرد که زبیر هم زیر وصیت نامه را به عنوان شاهد امضا کند. این مقدار مورد اعتماد اهل بیت بود. اما در جنگ جمل مقابل مولا علی ایستاد و جانش را هم از دست داد!

اهمیت این دعا در زیارت نامه ی حضرت معصومه تا این حد است.

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خشنود باشی و ما رستگار

شیخ علی زند قزوینی

ماه مبارک رمضان و ماه مهمانی پروردگار و ماه نزول قران و ماه استغفار و توبه به سرعت سپری شد و هم اکنون در جمعه ی آخر ماه مبارک رمضان قرار داریم. حدیثی نورانی را اقبال الاعمال از وجود مقدس پیامبر خدا نقل کرده مربوط به امروز که اتفاقا مرحوم شیخ عباس قمی نیز آن را در مفاتیح ذکر کرده است.

شیخ صدوق از جابر بن عبد الله انصارى روایت کرده‏ اند که گفت:

رفتم به خدمت حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم در جمعه آخر ماه رمضان چون نظر آن حضرت بر من افتاد فرمود که اى جابر این آخر جمعه‏ اى است از ماه رمضان پس آن را وداع کن و بگو:

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِیَامِنَا إِیَّاهُ فَإِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرْحُوما وَ لا تَجْعَلْنِی مَحْرُوما

خدايا اين ماه را آخرين بار روزه ما در ماه رمضان قرار مده،اگر قرار داده‏ اى پس مرا رحمت شده بدار،نه محروم‏ از رحمت.

پس به درستى که هر که این دعا را در این روز بخواند به دو خصلت نیکو ظفر می ‏یابد:

۱. یا رسیدن به ماه رمضان آینده

 ۲. و یا به آمرزش خدا و رسیدن به رحمت بی انتهای او. 

خدایا این دعا را با امید به فضل و رحمتت میخوانیم...

شیخ علی زند قزوینی

آیا حضرت علی اکبر ازدواج کرده بودند و فرزند داشتند یا خیر؟!

در ایام ولادت حضرت علی اکبر قرار داریم . به جاست به پاسخ سوالی بپردازیم که برخی از کاربران از ما پرسیده اند. و آن پیرامون ازدواج کردن و فرزند دار بودن حضرت علی اکبر فرزند سید الشهداست.

درباره این که حضرت علی اکبر (ع) همسر و فرزندی داشته یا خیر، دو نظر وجود دارد:

اول: برخی گفته اند که ایشان دارای فرزند نبود. اینان درباره همسر وی سخنی نگفته اند. 

دوم: بر اساس دلایلی که وجود دارد، گروهی دیگر وجود زن و فرزند را برای آن جناب ثابت کرده اند. برخی از این دلایل عبارت اند از:

1. در زیارتی که مجامع مزار از ابوحمزه ثمالی از امام صادق (ع) درباره حضرت علی اکبر (ع) نقل کرده، عباراتی وجود دارد که نشان دهنده این است که علی اکبر (ع) دارای فرزند بوده است؛ مانند این فراز:«...صلّى الله علیک یا أبا الحسن ثلاثا...». و یا: « صلى الله علیک و على عترتک و أهل بیتک و آبائک و أبنائک و أمهاتک الأخیار الأبرار الذین أذهب الله عنهم الرجس و طهرهم تطهیرا»؛ که در این زمینه باید گفت: گرچه فراز اول را به تنهایی نمی توان دلیل قانع کننده ای برای اثبات وجود فرزندی برای ایشان دانست، اما فراز دوم قطعا نشانگر آن است که حضرت علی اکبر (ع) دارای خانواده و فرزندانی بوده است؛ زیرا کلمه «ابنائک» جمع است و نیز کلمه «عترتک» که عترت هرکسی ذرّیه و فرزندان او محسوب می شود.

2. بزنطى می گوید: از حضرت امام رضا (ع) پرسیدم: آیا کسی می تواند با زن و با کنیزى که از پدرش فرزند دار شده، ازدواج کند؟ آن حضرت فرمود: اشکالى ندارد. گفتم: از پدرت شنیدم که فرمود امام سجاد (ع) علاوه بر ازدواج با دختر امام حسن (ع) با ام ولد (کنیز صاحب فرزند) ایشان نیز ازدواج کرد... .امام در پاسخ فرمود: این طور که گفتى نیست؛ امام سجاد (ع) با دختر امام حسن (ع) ازدواج کرد و نیز با ام ولد (کنیزِ صاحب فرزند) برادرش على بن الحسین که در کربلا کشته شد، نیز ازدواج نمود. این روایت را مرحوم حر عاملی در وسائل نقل کرده است.

از جهت سندی، شخصیت های موجود در سند این روایت ثقه هستند و از لحاظ محتوا این روایت نشانگر آن است که حضرت علی اکبر (ع) فرزندی از یک کنیز داشته است.

پس، طبق بیان فوق، حضرت علی اکبر (ع) دارای همسر و فرزند بوده، امّا با تحقیقی که انجام شد به نام و مشخصات دقیق همسر آن حضرت دست نیافتیم.

شیخ علی زند قزوینی

حضرت امیرالمؤمنین(ع) در خطبه معروف به «خطبه البیان» که در بصره ایراد فرمودند بیان داشتند:

پس از آن که حضرت صاحب الزمان(عج) در ابتدای ظهور، یاران خاص خویش، را در کوه صفا جمع میکند خطاب به آنان میفرماید:

«هیچ برنامه روشنی برای شما ارائه نمی دهم، مگر این که با من هم پیمان شوید که سی خصلت را همواره مراعات کنید و هرگز هیچ یک از آنها را تغییر ندهید و رها نکنید، در برابر پیمانی که شما با من می بندید، من هم با شما پیمان می بندم، هشت خصلت را همواره مدنظر داشته باشم.»

آنان عرض می کنند: ما گوش به فرمان و مطیع هستیم، ای پسر پیامبر خدا! هر شرطی که می خواهی مطرح فرما، پس از آن که یاران اعلان آمادگی کردند، حضرت امام زمان(عج) خطاب به آنان می فرماید: «اما آن سی نکته ای که باید منشور هم پیمانی شما با من باشد، مواردی است که در ذیل می آید:

1- هرگز از اطاعت من سرپیچی نکنید و از هیچ یک از اصول توافقات عقب نشینی نکنید.

2- هرگز دست به دزدی نزنید.

3- هرگز به زناکاری آلوده نگردید.

4-هرگز فعل حرام انجام ندهید.

5- هرگز به فحشا و فساد گرایش نداشته باشید.

6- به ناحق هیچ کس را نزنید.

7- به زراندوزی و جمع کردن طلا مبادرت نکنید.

8- به جمع کردن نقره مشغول نشوید.

9- گندم را احتکار نکنید.

10- هرگز جو را احتکار نکنید.

11- هیچ مسجدی را خراب نکنید.

12- هرگز شهادت باطل ندهید.

13- هرگز از مؤمنین بدگویی نکنید.

14- هرگز ربا نخورید.

15- در سختی ها بردبار باشید.

16- بر هیچ خداپرستی لعنت نفرستید.

17- هرگز شراب نخورید.

18- هرگز لباس زربافت (بافته شده از تار و پود طلا) نپوشید.

19- هرگز پارچه ابریشمی را به روی خود نیندازند.

20- لباسی که از دیباج «پارچه ابریشمی رنگ شده» دوخته شده است را نپوشید.

21- دشمن شکست خورده در حال فرار را تعقیب نکنید و نکشید.

22- هیچ خون ناحقی را نریزید.

23- با هیچ مسلمانی به حیله و نیرنگ برخورد نکنید.

24- حتی بر کفار هم تجاوز و ستم نکنید.

25- با منافقان به تجاوز و ستم برخورد نکنید.

26- هرگز لباس دوخته شده از ابریشم بر تن نکنید.

27- در زندگی ساده زیست باشید و خاک، فرش زندگی شما باشد.

28- از فساد و فحشا همواره بیزاری بجویید.

29- امر به معروف را سرلوحه زندگی خویش قرار دهید.

30- همواره نهی از منکر کنید.

هرگاه شما نسبت به این 30مورد ذکر شده با من پیمان بستید، این حق را خواهید داشت که من هم در مورد هشت چیز با شما پیمان بسپارم:

1- متعهد می شوم، شما دوستان خاص من باشید و دیگران را بر شما ترجیح ندهم.

2- لباس هایی را که می پوشم، مانند لباس های شما باشد.

3- غذا و خوراکم مانند غذای شما باشد.

4- مرکب سواری من همتراز مرکب شما باشد.

5- در همه حال و هر زمان با شما باشم.

6- همواره همراه با شما حرکت کنم.

7- در زندگی به مقدار کم راضی باشم.

8- زمین پر از ظلم و جور شده را پر از عدل و داد کنم.

پس همگان، خدا را آن گونه که شایسته است، عبادت می کنیم، من به عهدم با شما وفا می کنم و شما هم به عهدتان با من وفادار بمانید.»

حال وقت آن است بیندیشیم که قبل از ظهور ما به این ۳۰ شرط متعهد هستیم یا خیر ؟!!

شیخ علی زند قزوینی

در سالروز ولادت حضرت حسین بن علی سید الشهدا هستیم. انچه مسلما از آیات و روایات قابل برداشت هست و وجدان ادمی نیز گواهی بر صدق این گزاره است اهمیت محبت به خدا و اولیای خداست. 

کسی که ایه ی : (ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله ) را مورد تامل قرار داده و یا حدیث مشهور نبوی مورد اتفاق فریقین را دیده که فرمود: ( افضل الاعمال الحب فی الله) به نیکی میداند که محور و میزان اعمال حب قلبی میباشد.

اکنون با این مقدمه به حدیثی آن هم به شهادت یکی از کبار صحابه ی نبوی درباره ی مولود امروز و محبان او میپردازیم تا بهتر درک کنیم که دوستداران و زائران و گریه کنان امام حسین کجا قرار دارند و بی خبران از این وادی در کجایند؟!! 

حذیفه بن یمان می گوید : پیامبر خدا را دیدم در حالی که دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته بود و میگفت:

(يا أيُّهَا النّاسُ هذا الحُسَينُ بنُ عَلِىِّ فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذي نَفسِى بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفي الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِي الجَنَّةِ و مُحِبِّي مُحِبِّيهِ في الجَنَّةِ ) . [ الأمالى ، صدوق ، ص 355 .]

اى مردم! اين حسين ، فرزند على است . او را بشناسيد . سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت اند .

با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی

بگذار  تا بمیرد  در رنج  خود  پرستی

شیخ علی زند قزوینی

آنچه در سالروز ولادت حضرت زهرا دخت رسول الله به نظر میرسد و قابل تامل است اینکه رسول الله که برترین مخلوقات و اشرف کائنات هست را خداوند منان مزین به فاطمه ی زهرا و کوثر وجود کرده است.

به عبارت دیگر حقیقت : پیامبر که به قول اهل معقول ، عقل اول و عقل کل و کل عقل است و به قول اهل عرفان صادر اول و نور اول و حقیقت مشیت است و به قول اهل حدیث و کلام علم کل و کل علم است و خلاصه به قول ذات پروردگار : (لولاک لما خلقت الافلاک ) است و علت غایی خلقت است را خداوند با تحفه ای مسرور کرد که این تحفه برای سرور عالم وجود یعنی رسول الله تاج سر است : (انا اعطیناک  الکوثر ) این کوثر فاطمه است و بس.

شیخ علی زند قزوینی

قَالَ رسولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله): 

«قُمْ يَا عَلِيُ‏! ثُمَّ نَادَى بِأَعْلَى صَوْتِهِ ... أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ مَوْلَايَ وَ أَنَا مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنَا أَوْلَى بِهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاه‏.»

«بر خیز ای علی! آنگاه با صدای بلند فرمود:... ای مردم! همانا الله مولای من و من مولا و سرپرست مؤمنان هستم، و من از مؤمنان به جانهایشان سزاوارترم، هرکس که من مولا و سرپرست او هستم، پس علی مولا و سرپرست اوست.»

منبع:

بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الأطهار عليهم السلام، مجلد ٣٣، صفحه ١۴٧، باب (١۶): کتبه الی معاويه و احتجاجاته عليه... .

ایام مبارک ۱۳ رجب و سالروز ولادت با سعادت امیرمومنان علی در دل کعبه است. منابع شیعه که گزارش ولادت مولا علی در کعبه را داده اند به کنار جالب آن است که منابع اهل تسنن نیز از کنار این ولادت با عظمت در دل کعبه به سادگی عبور نکرده اند و به آن پرداخته اند. 

در این جا فقط به ذکر سه نمونه از بیانات اعاظم اهل تسنن بسنده میکنیم:

1. حاكم نيشابوري:

حاکم نیشابوری از علمای بزرگ اهل سنت پیرامون ولادت حضرت امیر سلام الله علیه با ادعای تواتر چنین می نویسد:

فقد تواترت الأخبار أن فاطمة بنت أسد ولدت أمير المؤمنين علي بن أبي طالب كرم الله وجهه فی جوف الكعبة.

روايات متواتری وارد شده كه فاطمه بنت اسد ، اميرمؤمنان علی بن ابی طالب - كرم الله وجهه - را در داخل كعبه به دنيا آورده است.

المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص550

2. سبط ابن جوزی:

وی نیز یکی دیگر از عالمان اهل سنت است که پیرامون ولادت با سعادت آن حضرت چنین می نویسد:

وروی أن فاطمة بنت أسد كانت تطوف بالبيت و هی حامل بعلی (ع) فضربها الطلق ففتح لها باب الكعبة فدخلت فوضتعه فيها .

روايت شده است كه فاطمه بنت أسد ، در حالي كه باردار بود ، خانه خدا را طواف می كرد ، درد زايمان او را فراگرفت ، در خانه كعبه به روی او باز شد ، پس داخل خانه كعبه شد و فرزندش را به دنيا آ ورد .

تذکرة الخواص، ص 10

 3. مسعودی:

مسعودی از دیگر عالمان اهل سنت نیز در این مورد چنین می نویسد:

وروی أن فاطمة بنت أسد لما حملت بأمير المؤمنين (علیه السلام) کانت تطوف بالبيت فجاءها المخاض وهی في الطواف فلما اشتد بها دخلت الکعبة فولدته في جوف البيت.

و روايت شده است که فاطمه بنت اسد هنگامی که به حضرت علي عليه السلام باردار بود، در حال طواف خانه کعبه بود که درد زايمان سراغش آمد، هنگامی که درد زياد شد، وارد كعبه شد و فرزندش (حضرت علی عليه السلام) را درون کعبه به دنيا آورد.

اثبات الوصية، ص 142

 وی همچین در مروج الذهب چنین می نویسد:

وكان مولده في الكَعبة .

محل تولد علي عليه السلام ، خانه كعبه است .

مروج الذهب، ج 2 ص 273  

میسر نگردد به  کس این سعادت 

به کعبه ولادت به مسجد شهادت

شیخ علی زند قزوینی

به مناسبت ایام ولادت حضرت عیسی به روایتی از آن حضرت که امام صادق آن را نقل کرده اند میپردازم. این حکمت در بر گیرنده ی دو مطلب مهم هست که هر دو درد امروز جامعه ی ما هست. اول اینکه از ریا دوری کنیم و دوم اینکه بدانیم که همانطور که خورد و خوراک رزقی معین از طرف خداست توفیق عبادت هم همینطور هست. 

تذکر میدهم که این روایت حضرت مسیح به برکت امام صادق هست وگرنه این سخن در اناجیل موجود نیامده.

كانَ عيسى عليه السلام يقولُ لِلحَوارِيِّينَ: إذا صامَ صَوما أحَدُكُم فَلْيَدهُنْ رَأسَهُ و لِحيَتَهُ، و يَمسَحْ شَفَتَيهِ بِالزَّيتِ لئلاَّ يَرَى الناسُ أنّهُ صائمٌ، و إذا أعطى بيَمينِهِ فَلْيُخفِ عن شِمالِهِ، و إذا صَلَّى فَلْيُرخِ سِترَ بابِهِ، فإنّ اللّهَ يُقَسِّمُ الثناءَ كما يُقَسِّمُ الرِّزقَ.

عيسى (ع) به حواريان مى فرمود: هرگاه يكى از شما روزه گيرد، سر و ريش خود را خوش بو كند و لبهايش را روغن مالد تا مردم پى نبرند كه روزه دارد و هرگاه با دست راست خود بخشش كرد آن را از دست چپ خود مخفى بدارد، و چون نماز خوانَد پرده درِ اتاقش را بيندازد؛ زيرا خداوند است كه ستايش [خلق از كسى] را تقسيم مى كند، چنانكه همو روزى را تقسيم مى كند.

شیخ علی زند قزوینی 

منبع: عده الداعی ، صفحه 220

در سالروز عید ولادت حضرت عیسی بن مریم قرار داریم . قطعا امروز یک میلیارد و پانصد میلیون مسلمان همراه با دو میلیارد و اندی مسیحی از این ولادت در جشن کریسمس شادمانند. چرا که به باور مسلمین یکی از بزرگترین انبیای اولوالعزم پروردگار متولد شد. و به باور مسیحیان خداوند متولد گردید !!! حالا اینکه خداوند مگر متولد میشود و به دنیا می آید و میمیرد سوالاتی هست که هر عاقلی که با توحید آشنایی دارد محال بودن این امور را میفهمد. 

آری خداوند متولد نگردید عیسی مسیح فرستاده ی خداوند به دنیا آمد . و دروغ بودن نسبت الوهیت به مسیح از خورشید واضح تر است.

عیسی یا همان یسوع که در کتب اناجیل از او با عنوان  معلم یاد شده. و در روایات ما هم گاهی او را با همین لقب یاد کرده اند. چون او همواره کوشید تا با کلمات وحیانی خویش مردمان را از جهالت برهاند به او لقب معلم دادند.

اما جالب اینکه همه ی کلمات و سخنان آن رسول بلند پایه در انجیل نیامده بلکه برخی از آنها را امامان مسلمین نقل و بیان کرده اند که مطالعه و خواندنش برای مسلمین درس آموز و برای مسیحیان تعجب برانگیز و برای هر انسانی چراغ راه است. و بهترین نوید برای وحدت ادیان است. 

من به مناسبت روز ولادت عیسی فقط به یک نمونه روایت ناب از امام صادق پیشوای شیعیان اشاره میکنم که حاوی نکته ای عجیب از کلمات پند آموز عیسی بن مریم است.

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: إنّ عيسى بنَ مَريمَ عليه السلام قالَ: داوَيْتُ المَرْضى فشَفَيتُهُم بإذنِ اللّهِ، و أبْرَأتُ الأكْمَهَ و الأبْرَصَ بإذنِ اللّهِ، و عالَجْتُ المَوْتى فأحْيَيتُهُم بإذنِ اللّهِ، و عالَجْتُ الأحمَقَ فلَم أقْدِرْ على إصْلاحِهِ.

امام صادق عليه السلام: عيسى بن مريم گفت: بيماران را طبابت كردم و به اذن خدا آنان را درمان كردم، كورانِ مادر زاد و مبتلايان به پيسى را به اذن خدا بهبود بخشيدم، و مردگان را به اذن خدا زنده كردم، اما احمق را نتوانستم اصلاح كنم!!!

شیخ علی زند قزوینی 

منبع : الاختصاص، ص 221 .

در سالروز مباهله قرار داریم. روزی که پیامبر اسلام با مسیحیان نجران بعد از بیان بسیاری از براهین و نشان دادن معجزات و ایمان نیاوردن آنان قرار بر مباهله گذاشت. البته آنان زیر بار نرفتند و مباهله را به مصالحه ختم کردند.

 در معنای ابتهال دو نظر است:

۱) یکدیگر را لعن کردن که میان دو نفر رخ می‌دهد.

۲) نفرین براى هلاک کسى. (۱)

دراین آیه،«مباهله» به معنى نفرین کردن دو نفر به همدیگر است. به این صورت که وقتى استدلالات منطقى سودى نداشت، افرادى که با هم درباره یک مسأله مهم دینى گفتگو دارند، در یک جا جمع مى‌شوند و به درگاه خدا تضرع مى‌کنند و از او مى‌خواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند. (۲)

مباهله در لغت به معنی ملاعنه و نفرین متقابل می‌باشد.(۳)

و در اصطلاح به این معناست که «دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد حق تعالی وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه او را مستاصل کند و هلاک گرداند». (۴)

در حدیثی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده که حضرت فرمود:

«خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می‌شود و حق را از باطل مشخص می‌سازد».(۵) 

البته باز گشت این مطلب به برهان لطف است. که به مقتضای آن اگر هدایت مردم به لعنت و نابودی گروهی بستگی پیدا کند بر خداوند است که طرف مخالف حق را نابود کند. وگرنه خلاف لطف و هدایت است.

اما نکته ی این نوشتار این است که تصور نشود که مباهله صرفا مربوط به زمان رسول خدا یا خود آن حضرت بوده بلکه این در همواره بین اهل حق و باطل باز بوده و هست.

از روایاتی که درمنابع اسلامی نقل شده است، استفاده می‌شود که مباهله اختصاص به زمان رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)ندارد و در تمامی زمان‌ها قابل اجرا است. در حدیثی از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که ایشان فرمود: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آن‌ها را به مباهله دعوت کنید. (۶).

شیخ علی زند قزوینی

منابع :

۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، ج۲، ص ۷۶۲ تا ۷۶۴. ۲.مکارم شیرازی،ناصر، پیام قرآن، دارالکتب الاسلامیه، ج۹، ص ۲۴۵

۳.ابن منظور، محمد بن مکر، لسان العرب، ج۱۱، ص۷۲.   

۴. بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ترجمه محمد توکل، ص۹۵، پاورقی به قلم مترجم به نقل از ابن هشام.

۵. مفید، محمد بن محمد بن نعمان، الارشاد، ج۱، ص۱۶۷.    

۶.مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۵۸۹.