یکی از اساتید میفرمود: میدانید چرا روز اول ماه شوال را عید قرار داده اند؟! علتش این است که خواسته اند سر مردم را به این بهانه گرم کنند تا مبادا غم فراق و وداع ماه مبارک رمضان آنان را افسرده کند.

آری آن استاد از دنیا رفت ولی امروز صحیفه ی سجادیه ی امام زین العابدین را مطالعه می کردم که اتفاقا به دعای 45 از این کتاب رسیدم که امام سجاد این دعا را در وداع با ماه مبارک رمضان، هنگام رویت هلال میخواندند. 

  آن هم با سوز و گداز...

فقط به مناسبت پایان ماه و شب عید فطر، فرازی از این دعا را با ترجمه تقدیم میکنم:

 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِکْ لَنَا فِى یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَیْرِ یَوْمٍ مَرَّ عَلَیْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِىَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ.

یعنی:

 خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و مصیبت ما را در فراق این ماه تدارک کن و عید فطر را بر ما فرخنده ساز، و آن را بهترین روز گردان که بر ما گذرد، بیشتر از هر وقت عفو تو را سوى ما کشاند و گناه ما را ببرد، گناهان پنهان و آشکار ما را بیامرز.

اللهم آمین. . . 

ارادتمند : شیخ علی زند قزوینی.