اکنون که در دروس گذشته اثبات کردیم که دیده شدن خداوند با چشم سر در هیچ سرایی ممکن نیست و عقل و قرآن و روایات نیز موید این نظر و عقیده ی شیعه میباشد به جاست که در اینباره خاطره ای را از استاد بزرگوارم که حق فراوان بر گردن این کمترین دارند پیرامون این قضیه نقل کنم.
ایشان میفرمودند: در یکی از سالها برای سمیناری پیرامون (احکام سفر) به کشور ترکیه دعوت شدم. در آنجا دانشجوی عرب زبان اهل تسنن از منطقه ی اسکندرون را به عنوان همراه و یا راهنمای من معین کرده بودند. روزی مساله ی رویت خداوند مطرح شد. او گفت خدا در قیامت دیده خواهد شد. من از او پرسیدم: این که میگویید خداوند در سرای دیگر دیده می شود از دو حالت خارج نیست:
1. همه ی خدا با تمام وجودش دیده می شود.
2. بخشی از وجود خدا رویت می شود.
و هر دو فرض باطل است. زیرا:
1. در فرض اول خدا محاط و محدود خواهد بود و بشر محیط بر او و این بر خلاف عقل و قرآن است.
2. در فرض دوم خداوند مرکب بوده و بخشی مریی و بخشی نامریی خواهد بود. و لازمه ی آن تبعیض و ترکیب و داشتن جزو است!!!
پاسخ استدلال من چیست؟!
او در مقابل استدلال من در شگفت و تحیر ماند و چیزی نگفت!
«شیخ علی زند قزوینی»
خلاصه ی درسهای پاسخ به شبهات کلامی و اعتقادی مطرح در رسانه ها
زمان : هر هفته از شنبه تا سه شنبه بعداز نماز مغرب و عشا
مکان : قم، خیابان ارم، کوی مسجد سلماسی، مقابل مسجد سلماسی، مدرسه ی علمیه ی مرحوم آیت الله لنگرودی، مدرس 10
پایگاه اطلاع رسانی:
دوستداران اهل بیت لطفا اطلاع رسانی کنند