در ایام فاطمیه ورقی از تاریخ اسلام را باز خوانی میکنیم. و آن هم ناراحتی حضرت زهرا از ابوبکر بر سر مسائلی من جمله میراث آن حضرت و غصب آن هست. تا جایی که صحیح بخاری معتبر ترین کتاب حدیثی عامه به نقل از عایشه با صراحت می گوید که (ماتت فاطمه و هی واجده علی ابی بکر) ، یعنی: فاطمه از دنیا رفت در حالی که غضب ناک از ابوبکر بود. و همین صحیح بخاری در چند صفحه قبل به صراحت نقل کرده که پیامبر فرمود :( و من ابغضها فقد ابغضنی) هر کسی فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده و هر که من را ناراحت کند خدا را ناراحت نموده است.

تا اینجا قضیه خیلی واضح و روشن است. گرچه برخی بسیار کوشیده اند تا به قول عوام این قضیه را ماست مالی کنند اما با یک صغری و کبری در این امر حقیقت روشن میشود.

اما برخی هم هستند که در عین حال که شیعه نشدند اما به خود اجازه ندادند تا تاریخ و حقیقت را لا اقل در اینباره تحریف کنند. مثلا نویسنده ی  مشهور و روشنفکر اهل تسنن آقای دکتر طه حسین مصری که در قشر جوان عرب بسیار طرفدار دارد در کتاب معروفش به نام (شیخان) که به حوادث دوران خلافت ابوبکر پرداخته به مناسبت وقتی به مطلب بالا رسیده ببینید چه تعبیری کرده :

(و ما اشک فی ان الاشهر السته التی عاشها فاطمه بعد قد ملئت نفس ابی بکر کآبه و حزنا لان فاطمه هجرته و لم تکلمه حتی توفیت. و ما اشک فی ان ابابکر لم یمتحن بشی کان اشق علی نفسه من وفاه فاطمه مغاضبه له و من دفنها لیلا علی غیر علم منه و حرمانه ان یشهد جنازتها و یصلی علیها و یبرها بعد وفاتها بما کان یجب لها من البر ... ).

یعنی : شکی ندارم که ابوبکر در شش ماهی که حضرت زهرا بعد از رسول خدا زنده بود در غم و اندوهی گرفتار شده بود. زیرا فاطمه تا زنده بود او را طرد کرده بود و با او از روی قهر سخن نمیگفت. همانطور که شکی ندارم که بزرگترین امتحان ابوبکر درباره ی فاطمه بود زیرا فاطمه با ناراحتی از او از دنیا رفت و مخفیانه و بدون اطلاع ابوبکر دفن شد. و ابوبکر محرم شد از حضور در تشییع و نماز خواندن بر پیکر زهرا و نیز محروم شد از انجام وظایف و نیکی هایی که موظف بود تا در حق حضرت زهرا انجام دهد!!!

آری به نظرم این کلمات از این نویسنده ی سنی فاش و علنی بیان کرده است که فاطمیه یعنی چه و چرا ؟!!

شیخ علی زند قزوینی